”İNÖNÜ STADINDA HAYATIMIN EN RAHAT MAÇINI OYNADIM”

Köyiçinden.com yazarlarımızdan Andrew Simes, 1998-1999 sezonunda Beşiktaş forması giyen Jose De Solar ile Beşiktaş ve futbol hayatı ile ilgili özel röportaj gerçekleştirdi.

AS: Küçüklüğünüz ve futbola başlangıcınız ile başlayalım isterseniz… lakabınız “Chemo” nereden geliyor? Örnek aldığınız futbolcular kimlerdi?

JDS: Çocukluğum mutlu geçti. Büyük bir ailemiz vardı ve mahalleden arkadaşlarım boldu. İsteseler de istemeseler de onları çalım antrenmanı için kullandım sürekli. Göbek adım Guillermo, takım arkadaşlarım pas isteyince Guillermo deyinceye kadar pozisyon kaçabiliyordu, o yüzden onun kısaltması Chemo kaldı ismim. 70’lerde Johan Cruyff, 80’lerde Maradona, 90’larda Romario hastasıydım.

 

AS: İspanya La Liga’da oynadıniz ve Redondo ile beraber mükemmel bir ikili oluşturup, Real Madrid’e sezonun son maçlarında şampiyonluğu kaybettirdiniz. Oradaki sürenizden bahsedebilir misiniz?

JDS: Tenerife tarihin en iyi takımında görev yaptım. O yıllarda Tenerife çok önemli bir kulüptü. Dediğiniz gibi, kimse güvende değildi, Real Madrid ve Barcelona bile. Orada Celta Vigo ve Valencia’da oynadım. Bu sürede milli takıma yükseldim ve 85 defa o formayı giydim.Yedi defa Copa America ve dört defa Dünya Kupası elemeleri gördüm.

 

 

AS: Beşiktaş’ta oynamak nasıldı?

JDS: Sonuçta Türkiye gibi önemli bir ligin en büyük takımında oynuyorsun. Çok tehlikeli bir duygu, çünkü fazla gurur duymak da mümkün böylesine bir başarıda. Hatırlıyorum tüm oyuncular minnetarlık duyuyordu bu takımda oynadıkları için. John Toshack’ı da İspanya’dan tanıyordum, çok destek oldu bana. İnönü stadında hayatımın en rahat maçlarını oynuyordum. Çünkü böylesine destek varken, rakip düşünsün zaten.

AS: Unutamadığınız bir maç ve golünüz var mı?

 

JDS: Tabii ki! Tenerife’de oynarken Bernabau’da Real Madrid’I 3-0 yenmiştik. Unutmadığım golü ise Juventus’u 2-1 yendiğimiz maçta atmıştım. Garip geliyor değil mi yendiğimiz takımları söyleyince? Çok iyidik o zamanlar. 1993’te Copa America’da Şili’yi yendiğimiz maçta galibiyet golümü de unutmam.

 

 

AS: Şimdi neler yapıyorsunuz?

JDS: Çok sevdiğim bir ailem var, parçası olduğum en iyi takım o! Antrenör olarak 14 senemi bitiriyorum. Şu an birinci ligde CD Universidad Cesar Vallejo’yu çalıştırıyorum. Ligler yeni başladı.

AS: Türkiye’yi tekrar ziyaret ettiniz mi? En çok neyi özlüyorsunuz? Eski takım arkadaşlarınızdan görüştükleriniz var mı?

JDS: Tekrar gelme fırsatım olmadı, ama Boğaz karşısında Antep fıstığı yediğimi hatırlarım. Çok huzur vericiydi. Görüştüğüm kimse yok. Malesef futbol böyle birşey, bıraktıktan sonra pek kimse size arayıp sormaz. Beşiktaş’ı da çok özlüyorum. Ama en azından onları internetten takip ediyorum ve duvarımda eski siyah-beyaz formam asılı.

 

AS: Son olarak taraftarlarımız için bir sözünüz var mı?

JDS: (gülerek) Aa kesinlike! Orada oynarken “Feneri del Solar” diye bağırırlardı, ismimi rakip takım ile beraber söylemelerini anlamamıştım. Takımdan ayrılınca yıllar sonra öğrendim. Çok ayıp!